Aan Kraft Foods Nederland BV

Delft, 2 oktober 2010

 

Geachte mevrouw, geachte heer,

Het is nacht. Een Indiana Jones-lookalike zit in de jungle van het Amazonegebied midden in een indianenritueel. Het stamhoofd biedt hem zijn woest beschilderde dochter ten huwelijk aan. Jones weigert, en de indianenkring komt abrupt tot een dreigende stilstand. Jones denkt even na, en zegt dan, dramatisch: "Echipe... Chokotoff!" Hij begint rustig te kauwen en de dans wordt opgelucht hervat. Na een korte cut-scene over het bereidingsproces van deze lekkernij is het opeens dag, dansen de indianen nog altijd wezenloos verder in een inmiddels mansdiep uitgesleten geul, en kan Jones moeiteloos ontsnappen.

Graag wil ik van u weten hoe u dit reclamespotje, weliswaar inmiddels alweer bijkans vijftien jaar oud, kunt rijmen met de zak Chokotoff van 430g die nu naast mij op mijn bureau ligt. Dat is bijna een halve kilo, geachte mevrouw, geachte heer. Ik heb ze even geteld; er zaten maar liefst 45 Chokotoffs in.

Laten we even een klein rekensommetje maken. Ik kom u tegemoet door te schatten dat Jones ongeveer drie uur over zijn Chokotoff heeft gedaan. Het spotje wekt de suggestie dat het veel langer was dan dat; zo'n geul slijt je niet zomaar eventjes uit. Maar: hij zat te kauwen, en dan gaat het natuurlijk sneller. Stel vervolgens dat je zes uur per dag slaapt. 45 × 3 ÷ (24 - 6) = 7,5 dagen. Dus: per zak meer dan een week lang non-stop Chokotoffs in je mond.

Waarom verkoopt u zulke gigantische zakken Chokotoff, vraag ik u. Ik zal het u vertellen: omdat u en ik beiden weten dat je een Chokotoff veel sneller eet. Ter illustratie: tijdens het schrijven van deze brief heb ik er maar liefst 16 soldaat gemaakt. Toen ben ik gestopt, want ik werd een beetje misselijk.

 

Met vriendelijke groet,

ir. T.J. Ouwens

 

Reactie van Kraft Foods Nederland BV