Aan Marco Pastors

Geachte heer Pastors,


 

Met veel belangstelling volg ik de ontwikkelingen naar aanleiding van de Rotterdamse gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart jongstleden. De strijd tussen de Rotterdamse tak van de PvdA en uw Leefbaar Rotterdam was vóór de verkiezingen al spannend, maar sindsdien is die strijd alleen maar opzienbarender geworden. Hij is niet alleen buitengewoon boeiend en controversieel, maar levert, zelfs in de details, een sterk déjà-vugevoel op.

Want ik weet niet of u hier in de hectiek van de afgelopen week al aan heeft gedacht, maar er dringt zich volgens mij een zeer duidelijke parallel met de geschiedenis op: de presidentiële verkiezingen van de Verenigde Staten waren tien jaar geleden misschien wel net zo spannend. De overeenkomsten zijn opvallend:

* Er is nu, net als toen, sprake van een nek-aan-nekrace tussen de twee belangrijkste kandidaten. Nu zijn dat Leefbaar Rotterdam en de PvdA, in de VS van 2000 waren het Al Gore en George Bush.
* Het verschil in de hoeveelheid stemmen voor beide kampen is in beide situaties onwaarschijnlijk klein.
* Al Gore verloor de verkiezingen, terwijl hij landelijk de meeste stemmen kreeg. Ook u dreigt de verkiezingen te verliezen, maar met de meeste voorkeurstemmen.
* In Florida was, net als in Rotterdam nu, sprake van mogelijk duizenden ongeldige stemmen. De stemmen werden herteld, iets waar ook nu op gezinspeeld wordt.
* In beide situaties “kijkt,” zoals u terecht opmerkt, “de hele wereld mee.”

Al Gore verloor de verkiezingen, en ook voor u ziet het er niet goed uit. Maar laten we de parallel doortrekken. Gore keerde de politiek de rug toe, ging door met zijn levenswerk: aandacht vragen voor de klimaatproblematiek, schreef daar boeken over, maakte een documentaire en ontving uiteindelijk zelfs een Oscar, een Grammy en de Nobelprijs voor de vrede.

Ik hoop dat deze gedachte u zal inspireren. Als u de weg volgt die Al Gore heeft ingeslagen, als u al uw aandacht richt op moeder Aarde, is succes verzekerd. Gore staat bekend als een gepassioneerd, inspirerend en overtuigend redenaar, maar u doet absoluut niet voor hem onder. Met een tekst als “het milieubeleid van de gemeente moet gericht zijn op het beter op elkaar afstemmen van verkeerslichten” is de eerste stap gezet. De heren in Noorwegen staan al te trappelen!


 

Met vriendelijke groet,
Ralf Pisters

Opmerkingen:

Marianne
9-3-2010
Als ik mag raden (en ja, dat mag ik) dan mist de ontvanger de ironie en neemt hij iedere letter serieus. Tenminste, als hij deze brief daadwerkelijk leest. Zou de situatie echt anders zijn als ik niet mocht raden? We zullen het nooit weten, ik mag namelijk best raden.
 
Sander
9-3-2010
Ik vraag me inderdaad ook af of de ironie wel doorkomt. Desondanks weer zeer aardig geschreven.
 
Jan
9-3-2010
Als ik mag raden, raad ik dat de situatie vergelijkbaar is met toen we er eentje naar Geert Wilders stuurden.