Aan de Partij voor de Vrijheid

Geachte heer, mevrouw,

 

Graag wil ik u via deze weg van harte feliciteren met de eclatante zege die uw partij, de Partij voor de Vrijheid, afgelopen donderdag behaalde bij de verkiezingen voor het Europees Parlement. Uw zevenmijlspas van nul naar vier zetels mag gerust historisch genoemd worden, het resultaat is een enorme stimulans in de Strijd voor Vrijheid en betekent niets minder dan een triomf voor de heldere rede.

Zelf was ik tot voor kort een zogeheten zwevende kiezer. Getergd door een innerlijke discordantie tussen enerzijds een toestand van hevige electorale onzekerheid en anderzijds een streven naar datgene te doen wat juist is (de morele stemplicht), zocht ik in de media en op het internet naar aanknopingspunten die deze zorgen zouden moeten beslechten. Ik stuitte op de Europa-campagne van de PVV en landde met beide voeten op de grond.

Waar overige partijen verzandden in oeverloos geraaskal en eindeloze uitweidingen over hun zogenaamde standpunten, bood de webpagina van de PVV een eenvoudige en kraakheldere uiteenzetting van niet meer dan zeven kernpunten. Simpel, helder en direct. Voor de aardigheid ben ik het eens nagegaan: het CDA heeft op zijn webpagina maar liefst 1015 woorden nodig om alleen al zijn visie op de kwestie-Turkije weer te geven. Meer dan duizend woorden om vooral niemand tegen het zere been te stoten. En dan heb ik het nog niet eens over de 33 pagina's tellende holle retoriek die we vinden in het verkiezingsprogramma. Maar het kan nog zotter: GroenLinks kliedert maar liefst 45 pagina's vol. Wie moet dat gaan lezen? En welke ambtenaar wordt ervoor betaald om al die flauwe tekstjes in elkaar te flansen? Dan liever de PVV: u doet het met niet meer dan 316 woorden, met daarin onversneden geluiden als 'wij willen ons geld terug', 'baas in eigen huis', 'Turkije nooit lid, ook niet over honderd jaar' en 'genoeg is genoeg'.

Sprekend was ook uw deelname aan de Stemwijzer van EénVandaag, die door uw campagneteam terecht is herkend als een door linkse fascisten in elkaar gedraaide machinatie van politiek bedrog. Dat u uiteindelijk toch nog bij zes van de dertig stellingen een toelichting op uw standpunt gaf vond ik eerlijk gezegd nog ruimhartig. En waar u inhoudelijk commentaar leverde, deed u dat wederom kort en helder. Een voorbeeld: op de stelling "Europa mag alleen een streng milieubeleid voeren als landen als China, India en de VS dat ook doen" zei u: "Hoewel de PVV vindt dat niet Europa over milieubeleid moet gaan, moet Europa ook niet het braafste jongetje van de klas spelen." Waren alle partijen maar zo duidelijk. De PvdA kan er in elk geval nog wat van leren: de breedsprakigheid in de standpunten van de lafgebekte rode roos verrieden twijfel en draaierigheid.

Het moge duidelijk zijn dat uit uw campagne is gebleken dat de keuze voor de PVV verstandelijk gezien de enige juiste was. Doorslaggevend waren voor mij misschien uiteindelijk wel de woorden van dhr. Wilders zelf, die op de fractiebijeenkomst in Rotterdam aan de vooravond van de verkiezingen getuigde van een glasheldere, doodeerlijke kijk op de zaken: "Officieel gaat het natuurlijk over Europa. Maar deze verkiezingen zijn ook het moment voor de mensen in Nederland om de elite in Den Haag te laten weten dat u genoeg van ze heeft. Om het kabinet-Balkenende-en-Bos te laten weten dat u genoeg van ze heeft. Dat u verandering wil. Ook daar zijn deze verkiezingen aanstaande donderdag voor bedoeld." En zo is het maar net.

Moge mijn getuigenis u sterken in uw nimmer aflatend streven naar rechtvaardigheid en geluk, voor ons en onze kinderen. Ga in Vrijheid!

 

Met warme groet,

Ralf Pisters
Vriend van Vrijheid